Historia monet bulionowych

Pierwsze monety

Po czasach handlu wymiennego oraz wykorzystywania w charakterze pieniądza przedmiotów pożądanych przez dane społeczności (np. skór dzikich zwierząt), pierwsze monety pojawiły się w VII w. p.n.e. na terenach obecnej Turcji. Były wykonane ze stopu złota ze srebrem, miały owalny i nieregularny kształt.

Prawo Kopernika-Greshama

Od początku funkcjonowania monet wykonanych ze szlachetnych metali, których wartość wynikała z ilości czystego kruszcu, rodziła się pokusa nieznacznego lub stopniowego zmniejszania gramatury lub wykorzystania stopów o niższej zawartości metali szlachetnych przy zachowaniu nazwy lub nominału monety. Powodowało to wypieranie lepszego pieniądza przez gorszy, czyli gromadzenie w skarbcach monet o wyższej zawartości metali szlachetnych oraz stopniowym zwiększaniu się ilości gorszych monet pozostających w obiegu.

Pieniądz papierowy

Najprawdopodobniej to co znamy jako banknoty stopniowo ewaluowało z różnego rodzaju dokumentów podatkowych i kupieckich. Jako początek pieniądza papierowego przyjmuje się chiński pieniądz latający z VII w n.e. Były to certyfikaty kupieckie potwierdzające wpłatę określonej ilości miedzianych monet do skarbca, a następnie były honorowane przez skarbiec w innym mieście, tym samym ułatwiając rozliczenia i zwiększając bezpieczeństwo kupców. Pieniądz papierowy pojawił się w Europie w XVII w. również jako kwity depozytowe potwierdzające zdeponowanie określonej ilości kruszców u złotników (których działalność naturalnie ewoluowała w pierwsze banki). Pomimo powiązania wartości ze złotem czy srebrem, z czasem kwity depozytowe nie miały pełnego pokrycia w faktycznej ilości kruszców. Aby gwarantować wartość pieniądza papierowego rządy państw zaangażowały się w proces emisji banknotów.

Standard złota

Został wdrożony w Wlk. Brytanii w połowie XIX w., a następnie funkcjonował w wielu państwach w latach 1880-1914 (w USA aż do 1971 r.). Ten system monetarny charakteryzował się stałym odniesieniem wartości jednostki monetarnej do określonej ilości złota (parytet). Pozytywne cechy standardu złota to niewielkie wahania cen, bezpieczeństwo i stabilność handlu zagranicznego i wewnętrznego. Wśród negatywów tego systemu wymienia się konieczny automatyzm w wyrównywaniu bilansów w handlu międzynarodowym, co wymuszało dostosowanie ilości pieniądza do ilości złota. W sytuacji konieczności wysłania znaczących ilości złota do kraju, z którym inny kraj zanotował ujemny bilans, mogło to prowadzić w tym drugim kraju do spowolnienia gospodarczego, a nawet deflacji.

Waluty fiducjarne

Nazwa pochodzi od łacińskiego fides – wiara (angielska nazwa – fiat currencies). Nie mają one pokrycia w złocie lub innych towarach. Są uznawane jako środek płatniczy na zasadzie zaufania („wiary”) do kraju-emitenta. Waluty fiducjarne mają z założenia charakter inflacyjny, ponieważ ich podaż jest kształtowana przez wydatki budżetowe państw oraz poprzez stopy procentowe banków centralnych, których wysokość musi sprzyjać rozwojowi gospodarczemu. W sytuacji hiperinflacji stają się bezwartościowe… Przyjmuje się, że średni okres życia waluty fiducjarnej to tylko 35 lat.

Monety bulionowe

W 1967 r. historia zatoczyła, niejako, koło. W tym roku pojawiła się pierwsza moneta bulionowa – złoty Krugerrand 1oz, która nie posiadała nominału, a jej wartość odnosiła się do bieżącej ceny giełdowej złota (plus koszty produkcji). Monety bulionowe 1oz stały się najpopularniejszą złotą walutą dla Klientów indywidualnych, którzy wolą posiadać złoto fizyczne oraz którym zależy na gwarancji autentyczności i standaryzacji, co gwarantują uznani producenci monet.